- Renkleri tıpkı benimkiler gibi,yeşille kahve arasında bir seçim yapamayan fındık kabuğuydu ama benim gözlerim hiç bu kadar iri ve yuvarlak olmamıştı.
Ah Cherokeeler.
Mesajımı aldın mı?
- O bir vampir.
NyQuil,ama hala ağrılarımı almıyorsun,çok yazık.
Sırt çantamı sımsıkı tutup penceremi açtım,hoşçakal dedim.Hiç yapmamıştım bu gün’e denk.Dikiz aynama bakmadım bile..Telefonuma uzandım ve kapattım,kimseyle konuşmak istemiyordum..Hayır bu doğru değildi gerçekten konuşmak istediğim tek insan vardı.Ah benim sevimli Dostum.
Uçurumlara çıkan yol her zaman dik bir patikaydı,ağzımı açmadan nefes alamıyorum artık.
Çok yazık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder